Α.Γ Καλλης :Το ματωμένο περιστέρι . Μαχσα Αμινι...ένα αεράκι κάτω απ' το μαύρο πέπλο...ένα άσπρο περιστέρι..

 

Α.Γ Καλλης :Το ματωμένο περιστέρι 

Μαχσα Αμινι...ένα αεράκι κάτω απ' το μαύρο πέπλο...ένα άσπρο περιστέρι...ένα ποτάμι αιματινο...μια λέξη που δεν πρόλαβε να ειπωθεί...

Να είναι αγάπη;Να είναι ελευθερία;Να είναι πάθος για ζωή;

Ποιος ξέρει ;Ποιος θα μπορέσει να απαντήσει...

Φυσάει ξανά..αγριεψε ο καιρός ..μέσα στο θάλαμο τον παγωμένο...νεκρωσανε τα όνειρα..έγινε κρύσταλλο το τελευταίο δάκρυ...Θέλει να ακούσει...Θέλει να δει ξανά τον ήλιο..Θέλει να αφήσει ξέπλεκα τα εβενινα μαλλιά της που μαρμαρωσαν απ' τού χρόνου τη στυγνη αδιαλλαξία ..

Όμως ο χρόνος στάθηκε πίσω απ' του γυαλιού το διάφανο τοίχος, σαν ενα φέρετρο με πλαστικά λουλούδια ως στόλισμα και χάρισμα σε μια αναίτια απουσία ...

Μαχσα Αμινι...σήκω επάνω κορίτσι μου ...22 χρόνια είναι πολύ λίγα για να φύγεις...